کیسینجر، ناخشنود از امتیازاتی که قرار است به عربستان داده شود

هنری کیسینجر، وزیر خارجه ۱۰۰ ساله و یهودی ایالات متحده در گفت‌وگو با روزنامه عبری معاریو در حالی که گفت مذاکرات با میانجیگری ایالات متحده بین تل آویو و ریاض خوب بوده، از امتیازات احتمالی تل‌آویو به عربستان سعودی ابراز نگرانی کرد.

کیسینجر نسبت به شرایطی که عربستان سعودی در ازای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی ارائه می‌کند، ابراز نگرانی کرد. او معتقد است امتیازاتی که به سعودی‌ها ارائه می‌شود "بسیار گسترده" است.

نزدیک به نیم قرن پیش، "دیپلماسی شاتل" کیسینجر نقش برجسته‌ای در مذاکره بر سر توافقنامه‌های "عدم مخاصمه" بین «اسرائیل و کشورهای عربی» پس از جنگ ۱۹۷۳ ایفا کرد. با این حال، دیپلمات ارشد سابق آمریکا به دلیل نقشش در کشورهایی مانند ویتنام، کامبوج و شیلی به جنایات جنگی متهم است.

ریاض به واشنگتن گفته است که تشکیل «کشور فلسطین» پیش نیاز عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی است و همچنین از ایالات متحده خواسته است که از برنامه هسته‌ای این کشور حمایت کند.

این سیاستمدار آمریکایی همچنین در مورد وضعیت داخلی رژیم صهیونیستی و مناقشات پیرامون اصلاحات قضائی در این رژیم گفت که از درگیری در سرزمین‌های اشغالی که منجر به «رویارویی‌های نگران کننده و خطرناک» می‌شود، بسیار نگران است. او گفت: از دیدگاه من، غیرقابل قبول است که با توجه به تهدیداتی که اسرائیل با آن مواجه است، چنین فروپاشی روند سیاسی رخ دهد. همانطور که شاهد هستیم، من بسیار نگران اختلافات در میان ملتی هستم که امروز آشکار می‌شود، این درگیری‌ها برای دولت یهود بسیار خطرناک است.

کیسینجر همچنین در مورد جنگ «یوم کیپور» که ۵۰ سال پیش آغاز شد، توضیح داد که چرا جنگ قابل پیشگیری نبود. به گفته وی، «اگر اسرائیل به مرزهای قبل از ۱۹۶۷ عقب نشینی می‌کرد، امکان جلوگیری از جنگ وجود داشت» که به گفته او غیرممکن بود زیرا بزرگراه تل‌آویو - حیفا را برای حملات باز می‌گذاشت. او گفت که «همه طرف‌ها در اسرائیل با آن مخالفت کردند و تنها گزینه این بود که اسرائیل را مجبور به امضای توافق کنند» که او با آن مخالف بود.

این دیپلمات ۱۰۰ ساله آمریکایی گفت: برای جلوگیری از پیروزی اعراب بر اسرائیل در جنگ اکتبر هر کاری کردیم. اسرائیل در روزهای اول جنگ روزانه ۲۰۰ سرباز از دست می‌داد.

به گفته کیسینجر «حتی اگر اسرائیل عقب‌نشینی می‌کرد، احتمالاً از وقوع جنگ جلوگیری نمی‌کرد، زیرا انور سادات، رئیس‌جمهور وقت مصر قبلاً به این نتیجه رسیده بود که جهان عرب برای جلوگیری از احساس شکست به پیروزی نظامی نیاز دارد.»

وی افزود: با این حال، ما از همان روز اول مصمم بودیم که از پیروزی اعراب جلوگیری کنیم، بنابراین، از همان لحظه اول متقاعد شدیم که باید به خطوطی قبل از شروع جنگ بازگردیم. ما از پیشنهاد آتش بس پیشنهادی اسرائیل حمایت کردیم و تلاش کردیم تا پیشنهاد آتش بس را از طریق کشورهای دیگر ارائه کنیم نه از طریق ایالات متحده. ما استرالیا و سپس بریتانیا را تشویق کردیم که این پیشنهاد را به سازمان ملل ارائه دهند. سادات این پیشنهاد را رد کرد. او معتقد بود که پیروز می‌شود و می‌تواند موفقیت را در ابتدای حمله تکرار کند و نیروهای بیشتری را به سینا تزریق کند، زیرا اسرائیل برتری هوایی نداشت.

این جنگ که برای صهیونیست‌ها به عنوان «جنگ یوم کیپور» و برای اعراب به عنوان «جنگ اکتبر» یا «جنگ رمضان» شناخته می‌شود، واقعیت جدیدی را در جهان عرب ایجاد کرد و می‌توان گفت چهره سیاست خارجی آمریکا را در قبال خاورمیانه نیز تغییر داد.

جنگ ۱۹۷۳ از اتفاقات شش سال قبل از آن پایه‌ریزی شده بود. در سال ۱۹۶۷، رژیم صهیونیستی حملاتی را به مصر، اردن و سوریه آغاز و جنگ ژوئن را به وجود آورد که منجر به اشغال سرزمین‌های باقی مانده از فلسطین باستانی و همچنین صحرای سینای مصر و بلندی‌های جولان از سوریه شد. ارتش رژیم صهیونیستی در عرض شش روز سرزمینی را که سه و نیم برابر کل وسعتی بود که پیش از آن اشغال کرده بود، تحت کنترل خود در آورد.

پس از شش سال، مصر با فرماندهی انور سادات و سوریه با فرماندهی حافظ اسد تصمیم گرفتند برای بازپس گیری سرزمین‌هایی که در سال ۱۹۶۷ از دست داده بودند، یک حمله هماهنگ را در دو جبهه آغاز کنند. البته در این بین پشت پرده‌ای نیز وجود داشت. سیاست‌های جنگ سرد بین شوروی (که به کشورهای عربی سلاح می‌فرستاد) و ایالات متحده (که از «اسرائیل» حمایت می‌کرد) بسیار پر رنگ بود و جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی را شعله‌ورتر کرد و برای اولین بار از زمان بحران موشکی کوبا در سال ۱۹۶۲، آمریکا و شوروی را به آستانه درگیری نظامی نیز رساند.